هیچ باغبانی را سرزنش نمی کنند که چرا دور باغ خود حصار و پرچین کشیده است چون باغ بدون دیوار از آسیب مصون نیست و میوه ای برای برای باغ نمی ماند.

هیچ کس هم به بهانه ازادی دیوار خانه خود را برنمی دارد چون خطر رخنه دزد جدی است .

هیچ صاحب گنج و گوهری هم جواهرات خود را بدون حفاظ در معرض دید رهگزران نمی گذارد تا بدرخشد و جلوه نمایی کند چون خود جواهر ربوده می شود.   

هرچیزی که قیمتی تر باشد در صد مراقبت از آن بالانر می رود مانند آثار نفیس که در موزه ها نگهداری می کنند.

سادگی و خامی است که کسی خود را در معرض دید و تماشای نگاه های مسموم و ناپاک قرار دهد.

نگاه به نا محرم تیری مسموم از تیر های شیطان است که اگر کسی آن را به خاطر خدا ترک کند ، خداوند آرامش و ایمانی به او می دهد که طعم گوارای آن را در خود می یابد.

اگر درب شیشه عطر را باز بگذاری می پرد ، اگر در مقابل پنجره خانه ات توری نزنی از نیش پشه ها و مزاحمت مگس ها در امان نخواهی بود وقتی راه پشه ها را می بندی خود را مصون ساخته ای نه محدود و زندانی.

وقتی درب خانه را می بندی یا پشت پنجره اطاقت پرده می آویزی خود را مصون ساخته ای ، خانه خود را از ورود بیگانگان و نگاه های مزاحم در پناه قرار داده ای نه اینکه خود را در قید و بند کرده باشی.

اینکه دل باید پاک باشد بهانه ایست برای گریز جاهلانه از همین مصونیت و گرنه از دل پاک نباید جز نگاه و رفتار پاک برخیزد.

از اول باید مواظب بود که این جام بلوری نشکند ، از اول نباید به پای بیگانه اجازه ورود به مزرعه نجابت را بدهیم که بوته های نورس عصمت را لگد مال کند.

ولی گریه بی حاصل است و بی ثمر وقتی که شاخه شکست و گل چیده شد.

پس در این باران نگاه های مسموم چتر حجاب را با خود بردار.

کس غنچه نهان شده در برگ را نچید                 از بی حجابی است اگر عمر گل کم است

حرف آخر اینکه حجاب سنگر تو است ! تو از داخل حجاب دشمن را می بینی ولی دشمن تو را نمی بیند.

منبع: تبیان یزد